Gruplarınızı Görmek İçin Üye Girişi Yapın
KİMİM BEN
Derdimle boğuşup durdum, bunca senedir
Kimse nedir derdin, diyen bile olmadı
Senelerdir dertliğim ben, günahım nedir
Gözümde ki yaşı, soran bile olmadı
Bahçelerinde gülken, baharda solmuşum
Hayatta hep ağladım, ne zaman gülmüşüm
Dertlerin deryasında, mum gibi olmuşum
Kibritini çakıp, yakan bile olmadı
Dalda solan bir gül gibi, boynumu büktüm
El alem güler iken, ben dert çile çektim
Gözümden akan yaş ile, kefenim diktim
Tabutum üstüne, koyan bile olmadı
Hayalim benliğimde, yok olup gitse de
Çilenin hamuruyla, yoğrulup bitse de
Feryadım ufuklarda, kaybolup gitse de
Çevremde sesimi, duyan bile olmadı
Artık dayanamıyorum, kedere gama
Bütün var gücümle, sarılsam da yaşama
Bir gün gülerim diye, yaşıyorum amma
Dönüp te yüzüme, bakan bile olmadı
Bütün ömrüm geçti artık, yaşantım buydu
Dönüp geçmişe bakınca, gözlerim doldu
Çekilen acıları, sağır sultan duydu
Lakin bir kez dönüp, bakan bile olmadı
Çektiğim acılarımdan, nefret etmedim
Asla Yaradanıma, isyanla gitmedim
Senelerdir çile çektim, yine bitmedim
Tutup elimden, kaldıran dahi olmadı
Midayet’im çilekeşin, yoldaşı oldun
Yine ağladın hayatta, ne zaman güldün
Hep gerçeği yazmak için, hayatın verdin
Dönüp bir teşekkür, eden bile olmadı
Ağustos 2015
MİDAYET KARA
