Gruplarınızı Görmek İçin Üye Girişi Yapın
Bizim Çocuğumuz
Ağlayan o çocuk bizim çocuğumuz.
Algılamalı derdi, halini, nedenini
Allah’tan revamı terk edilmiş hali
Yarası yaramız, acısı acımız olmalı
Ben güney çocuğuyum haline terk edilen
Hak bumu ki, nerde kaldı kardeş duyguları
Dağda açan çiçeğin kokusu sardı
Esen yelin hissi çare oldu
En tutkulu anda bile, yalnız kaldım
Ama hiçbir zaman zavallı olmadım
Yaratana şükür etim, benim bir adım var.
Ondan sevmek güzel, ondan dünya güzel
Ey dost olan bizler nerelerde sizler
Bumu kardeşlik bağları, içten gelen duygular
Ben ne ağa, nede beyim bunu böyle bilin
Ne okudum ama nede cahil kaldım.
Bilin ki ne geldi başıma, aç kaldığım akşamlar
Hep çocuktum ben, bir başıma
Ana oldum, baba ocağına
Ne dağlar devirdim bir tek başıma
Bu âleme yenilmedim, kalsam da bir başıma
Çocukken başladım ekmek kazanmaya
Şu hayatla boğuşmaya, dost aradım kafa kafaya
Bir tek lokma haram girmedi boğazıma
Nefes aldığım sürece, yılmam mücadelemden
Beni anlamasanız da ben bildiğimi okurum
Kalem bile almadım elime
İbret olsun siz cümle âleme
Mehmet Salih APARI
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
