Gruplarınızı Görmek İçin Üye Girişi Yapın
AK BEZ
Ne de yakışmış sana ak bezli hayat örtüsü
Belini de tam kavramış kırmızının hazin öyküsü
Gözlerinde geleceğin kozaya sıkıştırılmış gürültüsü
İnanmamıştı kalp ocağım, ikna et-ti onu akıl küpüm
Ağlıyor musun ruhum yoksa gülüyor musun bedenim
Söyler misin, hangi ruh örtüne bürünmek istersin kendim
Renkleri fark etmez deme, renksizlikte bir renk bil isterim
O renksizliğe gökkuşağı sıkıştıracak kabiliyete sahipsin
Şaşırdın mı şaşmadığının şaşkınlığına
Gözleri bir renk cümbüşü, akar dağa taşa
Doğruya sen ne dağ oldun ne suyun vurulduğu taşa
Okyanus dibinde semaya âşık olandım ben
Umut mu besliyordun bunca yıl boyunca
Kaç yaşına geldi, kaç sene büyüttün olağanca
Şimdi sırt mı döndü sana, bir de uzaktan sırıtmasa
Fedakârlıkların fedasına baba olarak feda oldum
Kardan adam âşık olmuş güneşe
Karar vermiş bir gün gidecek onun ateşine
Ya ona varamadan bir gün eriyip giderse
Gökyüzünden yağan kara bağlanmıştım ben
Elveda deme zamanı artık kalp feda
Ama ne de yakışmış ak, siyahına
Umudum reşit oldu, saldım umutsuzluk diyarına
Hayalperestlerin şairi oldum ben
GÖKSEL PULAT
