Gruplarınızı Görmek İçin Üye Girişi Yapın
Hiç kimse üzmedi babamı
benim kadar
Derdini anlatsam sise,
dağılıverirdi sis
Ben delidolu bir üveyik yürüyüşü
O boğazında dut kurusu kaçmış
dağ kırlangıcı
Ben gülşende yürek hırsızı atlı
O kalbi tuzla buz cam kırığı
Hiç kimse üzmedi babamı
benim kadar
Onun doğardı güneşi her sabah
....sokak sokak
....şehir şehir
Şavkı çarpardı dağa,
kaybolurdu yarısı ardı sıram
Hiç kimse üzmedi babamı
benim kadar
Yüreğinde ılgıt ılgıt eserdi rüzgar
Ben kum savuran deniz kaçkını
Hergün haddini bildirirdim,
....sıkardım
....pervazlara konan,
.... ümüğünü kuşların
O bir yığın sırtlardı keder
Burhan Kırıcı
