Gruplarınızı Görmek İçin Üye Girişi Yapın
Alkış uğruna...
Aşkı hava
teneffüs edipte
rengin ferine dolabilen
vadece...HOŞLUK...!
Herkes, kendi rolünün sahnesinde bir aktör
Ne Leylâ'sız oynanır, ne de Mecnun'suz perde,
Hayâllerin değişim vardiyası
İnançlar sahilinde kutsal nöbet...
Zaman nefeslere 'kurgu' verirken
Gerçek, dirim döküyor hep kucağından.
Ben de bir 'BEN' olarak aşk yaşadım,
'SEN' olanla 'O' karşıdaydı aşkım.
Gerçeklerin yerleşim takviyesi
Yürek sahiplerine bir aşk yolu...
Işık, karanlığa 'devir' imzalarken
Rol'ler hayat öpüyor iki dudağından
Merkez, varlık gününün nefesinde bir faktör
Ne dirim'siz yazılır, ne de ölüm'süz kader.
Başkasına
tenezzül etmeden,
kendi yerinde durabilen
sadece...BOŞLUK...!
Ahmet Durgut
