Gruplarınızı Görmek İçin Üye Girişi Yapın
Öptüm seni giderken
Sen, yavan ekmeğimin arasında bir gülücük,
umutlarımın arasında desteğini katık yaptığım baharımdın.
Her aklıma gelişinde vicdanıma kan,
gururuma kin kusuyorum, dön diyemiyorum.
Farkında değildin, öptüm sen giderken
Ve yolun açık olsun diye ardından aşk döktüm...
Ne bir dondurma, ne de bir elma şekeri kandırabildi beni
İçini açmaya kıyamadığım kumbaramda
çocukluğumun ilk harçlığıydın..
Bu yüzdendi belki de cimriliğim
Aklımda, fikrimde, kumbaramda sen
Seni sana biriktirdim, bir görsen!
Patlayan bir topun peşinden koşan
kenar mahallenin o en cennet sokağında
belki annesi duyar diye
avaz avaz ağlayarak dizleri kanayan bir çocuğun,
acısı saklı yüreğimde...
Hatırlarmısın
'Öpte geçsin' derlerdi
yara bandı rolüne bürünmüş dudaklara
Ve inanırdı
öz annesi tarafından kandırılmış, merheme muhtaç bütün fakir çocuklar..
Belki çok beklemez gidersin bu şiirden
Hadi, sende beni kandır!
'Öpte geçsin'
Ruhumda biriken bir volkanın, patlamaya hazır sevgisi dudaklarına
