Gruplarınızı Görmek İçin Üye Girişi Yapın
Hayırlı sabahlar.
Nağmelere Sığmayan Anadolum adlı şiirim;
SAYFA:4
NO :117
Kopuk kopuk bir yanımız Anadolum…
Bir yanımız uçurumlarda…
Gölgeler büyürdü her yanımızda.
Güneşi özleyen pervaneleriyiz sevgimizin.
Karanfil mi kokar gençliğimiz değil…
Söylenmemiş bir yanımız…
Ağaç ağaç kesilmişiz anlamazlar…
Gölgelerin görünmezlerine algılar eklemişiz.
Bilemezsin kör kuyulardan geldim.
Uçsuz bucaksız çıkmazlardan…
İplik iplik örülmüş yarınlarımın karanlıklarından…
Geldim bir çocuğun uçurtmasıyla.
Dal yaprağına, meyve tadına uzak.
Kök gövdesine yitirmiş.
Umut salıncağını kırmış.
Gülüş samimiyetine muhtaç.
Bir kuşluk vakti…
Tatmışışım hayatın cümle yemişini.
Öğrenmişim sensizliğe alışan benliğimi.
Kırılgan bestelere oynamışım çığlıklarımla.
Acı rengini yitirmiş.
Mutluluk nağmesini…
Ateş közünü…
Ben benliğime dökülen seni…
Bak (!) bir türkü yakacağım.
Suların akıcılığından…
İçim içime sığmayan duygulardan…
Annemden, babamdan, kardeşimden…
Bırakın (!) kök gövdesine kavuşsun.
Dal ağacına, meyve tadına…
Türkü sazına, beste sözüne…
Nağmelere sığmayan Anadolum gibi.
01.12.2015
FATİH ATAŞÇİ
