Gruplarınızı Görmek İçin Üye Girişi Yapın
TÜM ŞAİR DOSTLARA MUTLULUK DİLEKLERİMLE
YALNIZLIĞIM
Kaybolurken siluetim şehrin varoşlarında,
Ararım kendimi yalnızlığımda.
Yüzümün rengi buğdaydan döner mateme,
Gölgem sanki makbere ye olur bir mezar taşı.
Renkler sıfat değiştirir ruhumda,
Albenisi kaybolur gönlümdeki yaşamın.
Ben bir sıkılmış yumruk olmalıymışım hayata,
Ve sinem yarıp geçmeliydi yokluğu.
Her gecem bir berat tadında olmalıydı aslında,
Lakin ararım ruhumu yalnızlığımda.
Müzmin olmuşum ben derd-i tasaya,
Gözyaşlarım akar durur sanki sonsuza doğru.
Ol bağrımı açtım yine gama kedere,
Olmak isterim olmam gereken gibi.
Listesi kabarır mücrimliğimin.
Takılır boynuma insanım ya…
Her gün bir yafta.
Kimi gün efendisinden kaçmış bir köle.
Kimi gün nefsine zebun olmuş bir beden.
Ne gelir elden.
Boğulurken insan denizinde yalnızlığımda.04.11.2014
Şiir Atila Yalçınkaya
sayfa 4/120
