Gruplarınızı Görmek İçin Üye Girişi Yapın
Selam dostlarım...Sıcak bir günde yine güzel paylaşımlarla birlikteyiz...İnsanlığımızı,değerlerimizi,sevgilerimizi yitirdiğimiz şu günlerde öyle çok hoşgörüye ihtiyacımız var ki anlatamam. Küçük şeylerden mutlu olmayı bilelim değerlerimize sahip çıkalım diyorum..ve sizleri bir hikaye ile başbaşa bırakıyorum...selam ile..
'küçükken maddi durumumuz çok yoktu,babam eve biraz baklava almıştı.annem de baklavayı O akşam çayla cıkardı ve beraber bir güzel yedik.
Ertesi gün yerli malı haftası vardı sınıfta…
Annem de kavanozun içine 1 tane baklava koydu bir kaba da zeytin peynir falan,her neyse sınıfa girdim herkesin önünde börekler falan…
Sınıfın en gıcık çocuğu başıma dikildi ve gülmeye başladı..
-O baklavayı fareler için getirdin galiba dedi.
Ben o anda utancımdan yerin dibine girdim herkes gülmeye başlamıştı.
Ağlayarak okuldan çıktım eve gelip anneme bağırmaya başladım.
-Nasıl bir tane baklava koyarsın sınıftakilerin çantalarında bir sürü yiyecek vardı bende ise bir baklava biraz zeytin yarım ekmek beni rezil ettin dedim.
O anda annem kırgın bir şekilde;
-Baklavalardan benim payıma düşen sadece buydu yavrum dedi.
O anda kendimden nefret ettim anneme sarılmaya bile yüzüm kalmamıştı…
Biliyorum annem bana kırılmaz ama ben kendime kırıldım böyle bir anneye bunu yaptığım için 10 yaşımdan beri her gece ALLAH ‘ın beni affetmesi için dua ederim..
O zamandan bu zamana ağzıma almadığım tek tatlıdır baklava.. Ve tadını hiçbir tatlıya değişmedim tek tatlı yine o baklava....'
