Gruplarınızı Görmek İçin Üye Girişi Yapın
Saygıyla
Yorumlarınıza
sunulmuştur.
Batan Gemi
Ne yazık, bir zamanlar, denizler kabarmıştı,
Rotası, hakka giden, koca tekne batmıştı.
Gömülüp indi dibe, birden gözden kayboldu,
İçinde ne var-ne yok denizlere gark oldu.
Biri var su yüzünde, medet diye çağırır,
Biri de atlar suya, yardım diye bağırır.
Nihayet kurtarıcı, büyük bir gayret ile..
Getirerek kumsala, uzatmıştır sahile.
Meğer bu kazazede; güzel bir dilber imiş,
Hadise tesiriyle, bitkin bir hale girmiş.
Kurtarıcı o adam, birçok şeyler düşünmüş,
Takdir-tebrik uğruna, maskelere bürünmüş.
Nasıl olsa kurtardı, gösterdi hünerini,
Kızcağız memnun oldu, buldum sandı erini.
Hâlbuki kirletmişti, namus ve iffetini,
Bırakıp çekti gitti, ruhsuz kalan etini.
Dilber ana olunca, çocukları erişti,
Mazideki işleri, belki kârlı bir işti.
Ama şimdi çocuklar, yaramaz mı yaramaz,
Ne akıl var ne insaf, böyle çocuk bulunmaz.
Onun için diyorlar; adam olmaz çocuklar,
Elbette adam olmaz, çünkü baştan bozuklar.
Bir ihtimal daha var, mürebbîler çoğaldı,
Kalabalık maniler, inan biraz dağıldı.
26.08.2011
Kocaeli
Bedri Tahir Adaklı
