Gruplarınızı Görmek İçin Üye Girişi Yapın
SaNaTkArLıK - 5/43
Hece hece petek dokur, mânâ mânâ bal yaparım
İnci mercandır sözlerim, şairim ben, sanatkârım
Yüce dağ misali başım, hiç gitmez dumanım karım
Nâdân kârda bilir beni, zanneder ki sanat kârım
Hak ile benim varlığım, Ahsen-i takvim âyârım
Gayem ne sanattır ne kâr, gayem kendi sanatkârım
Ben insanım bir has nakış; âlem bana nakışlanmış
Nakkaş aşk için yaratmış, ancak bunun için varım
Yoktan dokunmuş kumaşım, yoktan nakş olmuş nakışım
Yoklukla belâda başım, yokluktan Var’a kaçarım
Aradım ettim tecessüs, “ben ben” diye çıktı nefis
Nakkaşlık kim sen kim necis, çok geç anladım; yanarım.
Nakışın çektim ipini, Nakkaş’a götürdü beni
Buldum sanat sahibini, şimdi kendimi ararım
Nefis nakkaş değil bildim, nakıştan nakkaşa geldim
“Boşa nakşolmuş değilim”, demekte sanki nigarım
Sık dokudum ince’ledim, hayretten aklımı yedim
Eşiğinde peygamberin, ancak yapıldı tımarım
Bana benden yakın durur, gizli gizli fısıldarım
Naz eder kurban olduğum, asumana çıkar zarım
Sanmayın ki yar nazından küskünüm ona, bîzarım
'Lutfu da hoş kahrı da hoş', hoşnudum ben bahtiyarım
Her yerde sen, her yerde sen, seni gösterir her desen
Birde zatını göstersen, kalmadı sabr u kararım
Rabbim ben razıyım senden; razıyım Gül’den, Gülşen’den
Evvahi’ye acı lütfen; lutfuna muhtaç bimarım.
Evvâhî