Gruplarınızı Görmek İçin Üye Girişi Yapın
PEMBE KARLAR YAĞDIRDIN ÖMRÜMÜN SON KIŞINA
(Sayfa:16,sıra:301)
unutmam mümkün değil o içten gülüşünü,
bazen hüzünlenerek boynunu büküşünü,
öptüğüm ellerinden cemreler döküşünü...
...........gönlüm hicranı yaşar şimdi yalnız başına
...........dayanabildiğince zamanın akışına...
gün oldu, bulutların üzerinde dolaştık,
gün oldu; düştük yere, çamurlara bulaştık,
sevgiden teknemizle ne fırtınalar aştık.
..........ne ırmaklar döküldü bir damla göz yaşına,
..........ne sevdâlar sığdırdım bir elâ bakışına...
yüreğimi okşayan o sevgi dolu eli
sandım ruhumda esen ılık bir bahar yeli.
gözlerinden içime akıp bir sevdâ seli
..........revnak verdi gönlümün şu ihtiyar yaşına,
..........pembe karlar yağdırdın ömrümün son kışına...
Ünal Beşkese
