Gruplarınızı Görmek İçin Üye Girişi Yapın
Sayfa:7 Sıra:128
MeNşUr
Bir Efendim var ki ey can! abdine eş şâh yoh
Dü cihanın misbahıdır, başka mihr u mah yoh
Cümle mahlûk gizli ayan; müstefittir, can bulur
Bengisudur; mevte mani başka hiç bir rah yoh
Sahib-i Menbayı aşktır, bîpayandır bâdesi
Bezm-i aşkın sâkîsidir; pes! Nasıl ikrâh yoh?
Bizeban bülbül olur ah! Görse bülbül lal olur
Cezp eder, icbar eder ah! Böyle candan hâh yoh
Öyle âlî makâmat ki, bahşedilmiş şanına
Ümmetinden bir hakirin, payesince cah yoh
Yandı bülbüllerle gülzar; şuleyi gamzesinden
Uğruna kâfir müselman, yanmayan ervah yoh.
Bahtı bedhal ümmetinden, kimse kesmesin ümit
Zerrece imanı olan, kurtulur; ah vah yoh
Rahmetenlil âlemindir, menşur-i esmâ-i Hak
Dü cihan ondan yansıyor; olmasa Evvah yoh.
Evvâhî*Osman ŞENER