Gruplarınızı Görmek İçin Üye Girişi Yapın
El beni
Vefâsız olsa da gönül bağladım,
Onun sevdasına kınar el beni;
Özlemi ’sel misal’ her gün çağladım
Deli mi diyerek ’sınar’ el beni;
Sana dünya geniş; bana zamân dâr;
Ne şartlar müsâit nede dermân vâr;
Elinde bu gönle âit fermân vâr
Benim mi diyerek! ? ’dener’ el beni;
Sevdiğim bir başka renge büründü;
Selamsız sabahsız izler yâr beni;
Yakın sandığım yâr uzak göründü
Yârin gâfletine ’sunar’ el beni;
’O’ efsunlu tarzda yaşıyor hissin,
Mutlaka ruha hâz verir nefesin
Âşk kuşum gönlüme konan sen misin?
Diye diye hergün ’anar’ el beni;
Gelirse ’dert’ Hakk’ tan senle güzeldir;
Yüreğin yankısı tatlı bir dildir;
Benim sevdam dâim sazına teldir;
Sanar başka kalbe ’konar’ el beni;
Senden başkasına dönüp bakmam yâr,
Ayrılık yıksada senden bıkmam yâr,
Ben yandım seni asla yakmam yâr
Bu aşkın nağrına 'tınar' el beni;
Dertli feryât eder gönül evin`den;
Söylenir kendince cân-ı telin`den;
Yâr diyerek inler, hâli ehlin`den
Sevdalıymış diye ’kınar’ el beni;
