Gruplarınızı Görmek İçin Üye Girişi Yapın
Ellinci Yıl Şiiri
Kader bohçasında, hayat hikayem
Zaman kundaklamış, tutuyor beni
Kim bilir kaç yaprak, ömür sermayem
Her an eksilterek, yutuyor beni
Zamanın bir adı, hüzünmüş meğer
Ölümlü zevklerle, avunduk durduk
Kalbe düşen ayaz, güzünmüş meğer
Oysa bahar için, ne düşler kurduk
Hubbu cah yolunda, hem taraf edip
Nefsin yularını, verdik dünyaya
Bekayı fanide, bertaraf edip
Postu hancı gibi, serdik dünyaya
Nedir bu kayırma taraf tutuşlar
Zamanın hilesi, silinmez izmiş
Kimini fırçayla, boyar rötuşlar
Beniyse çekiç ve keskiyle çizmiş
Elli koca sene, harcandı gitti
Sanki buhar olup, uçtu saatler
Bu tarihi eser, kime aitti
Nerde benim olan, pembe vaatler
İçimde bir çocuk,hala umutla
İnatla; sevgi ve aşkla beslenir
Ruhumu titreten, ulvi komutla
Sırlı mahfillerden, bana seslenir
Faniden bekaya, yol bulmak için
Mikat mahalinden, girdik dünyaya
Hiçlik buudunda, kaybolmak için
Bedeni kefaret, verdik dünyaya.
Hamit Korken
