Gruplarınızı Görmek İçin Üye Girişi Yapın
MAHKUM.!
(Sayfa 4.Sıra 61.de)
Bana...
Sevgimin bedelini,
Bu kadar pahalı ödetemezsin.
Beni...
Sevdiğim için seni,
Ömür boyu beklemeye mahkum edemezsin.
Belki hatalıyım kırdım seni...
Ama ömür boyu,
Yokluğunu sıcacık bedenimde hissetmek,
Güneşin her doğuşunda,
Terkeden sevgililere ağız dolusu kahrederek
Sensizliğin biteceği günü beklemek
Bana çok ağır geliyor Can...
Oysa seni nasıl sevdiğimi biliyorsun
Ve...sanki sevdiğine ızdırap çektirmekten
Zevk alıyor gibi,
Yaşanmış hatıraları silivermiş gibisin.
Bensiz bir Dünya da mutlu olacakmış gibi,
Seni benden kopararak
İntikam alıyormuş gibisin...
Bana sensizliğin mahkumiyetini sen verdin
Beni sana sen mahkum ettin.
Şimdi her yanımda prangalarla,
Sesimi duyurmak istiyorum sana
Bu katlanılması güç cezamı
Ya birazcık hafiflet,
Ya da beni affet Can...
A.Nevzat Uçar
02/Ocak/1979 Yeşilköy-İstanbul
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
