Gruplarınızı Görmek İçin Üye Girişi Yapın
O ADAM.! !
(Safa4.Sıra66.da.)
O adam yalnızlığı severdi
Dudak ucuyla gülsede ara sıra
Yüreğindeki burukluk
Belli olurdu yüzünden
Gözleri ağlamaya hazır,her zaman buğulu...
Hasretleri vardı,yalnızlığını yaşardı.
Riyakar insanlardan nefret ederdi
Birde yıkılmışlığına çok şaşardı o adam.
Uyanınca her sabah yaşamayı severdi.
Gül'ü, Papatya'yı,Begonya'yı severdi.
Ve birde,
Birde seni çoook....
A.Nevzat Uçar..
03/Aralık/1995
Saat:07-25 Malatya
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
