Gruplarınızı Görmek İçin Üye Girişi Yapın
ŞİİRİNİZİ OKUYUNCA BENİM GEÇEN SENE 2008 YILINDA YAZDIĞIM ŞU ŞİİRİM AKLIMA GELDİ.
HAYATLA SIRAT ARASI
Bilinmezde yazıldı kaderim,
Sonra ruhum bir cam fanusa kondu.
Bir fermanla ana rahmine düştü bedenim,
Ruhuma dediler haydi! ! Geldiği yerle anamın arası bin yıllık yoldu...
Anama bile emanet etmediler beni,
Emir veren: insan, insanı aç bırakır biliyordu.
Göbeğimden bağladılar rahmin duvarına 'o'şevkat eli,
Aç kalmasın şu minik kulum diye anneciğim su içse kilo alıyordu.
Beni duymazdı ama isteklerim vardı,
Durup durup babama bana lazım olan aş arıyordu.
Arada attığım tekmede tebessümle karnını tutar babama bakardı,
'O' kudret temizliğimi bile üstlenmiş ana karnında günde yedi defa beni yıkıyordu.
Sonra dünyaya geldim anneme acı vererek,
'O'acı olmazsa bana duyulan şefkat olmuyordu.
Bilmediğim dünyaya açtım ağlıyordum: etrafımdakiler bana bakıyor gülerek,
Şimdi anlıyorum! ! ! Demek ki kâinatın hâkiminin hükmü şefkati celalinin içinde oluyordu.
Artık yavaş, yavaş sevilecek hale geldim,
Ben ki belinden aşağısı pislik ama çok seviliyordu.
Sonra ana, baba, dede kekeleyerek de olsa söyledim,
Dünyanın en kasvetli yerinede götürseler yüzümdeki masumiyeti silemiyordu.
Bu marifet Ana, baba, tabiat üçlüsündense,
Onların her biri bu dünyaya benim gibi geliyordu.
Yok, eğer bu muazzam yaratılış sersem bir tesadüfse,
O zaman altı buçuk milyar kere tesadüf üst üste oluyordu.
Şimdi ise bana bukadar uzun gelen zaman,
Hayatla hakikati hassas bir terazide tartıyordu.
Sıkıntı, acı, sabır, aşk, şefkat tabiatta elementi niye yok o zaman,
Velhasıl dostlar hayat dediğimiz şu tablonun bir ressamı bize soruyordu.
Seni ben yaratırken ayni sizin dediğiniz gibi yarattım size öğrettim ben bilirim,
O zaman bana dönerken de sizi ayni vücudunuzu yarattığım gibi masum isterim.
JALE KESKİN....İSKENDERUN
ANNELİK VE KADINLIK DUYGUSU HER ZAMAN KUTSALDIR. RABBİM DOĞURMA GİBİ ÇOK ÖNEMLİ BİR GÖREVİ KADINA YÜKLEMİŞTİR.
========================================
** YANITLANAN MESAJ ********************
========================================
Gönderen: Evvahi*Osman ŞENER
Alan: Grup: Sevgi Toplumu Grubu
Tarih: 02.12.2009 16:12:00
Konu: *-&-* KaDıN'ıN-*- aDı *-&-*
----------
KADININ ADI
Ona sığındım
zevk için sokağa atıldığımda.
Cim karnında bir noktaydım o zaman;
canından can verdi şefkat katarak;
kanından kan…
Tecelligâhıydı cemalin,
rahimdi
Sonra kucağında buldum kendimi;
sıcacık, müşfik ve sevgi dolu.
Gözlerinin içinde,
yıldızlar oynaşırdı yüzüme baktıkça
Adını biliyordum artık:
Annemdi
Büyüdüm…
Bin bir çeşidiyle tanıştım bakışın
Gamzelerine şikâr oldum;
zülüfleriyle savruldu avare gönlüm;
al topuklarına düşüp süründü.
Yangınlarım büyüdü kasırgalarla.
Bir başka sevgiydi bu,
adını yazamadığım
akılla çözemediğim,
bilmecemdi.
Kanat çırpınca birlikte,
dört duvarı, yuva yaptı sevgimiz
Güneş doğdu,
bahar geldi ülkeme;
ete, kemiğe büründü tomurcuklarımız
meyve veren dalım
can içinde canım
gönül sarayımda
Ecemdi…
Belli ki
Kadındı doğuran sevgiyi
Kadındı yoğuran sevgiyle
Ah ifritlerin elinden kurtulsa bir;
Kevser’e ulaşıp içse kana kana;
ortaya çıksa insani cevahir;
mübarek, öpülesi elleri değse hayata;
ölüler yeniden dirilir;
bebekler konuşur beşiklerinde
birden hatırlanır adı kadının:
-Sahi ya! ...
Meryem’di! ...
Evvahi*Osman ŞENER – 02/12/2009
