Gruplarınızı Görmek İçin Üye Girişi Yapın
AH ŞU İNSANLAR VARYA
Erdem deyince,
Bakkalın çırağı,
Vicdan denilince,
Barda ki konsimastrist kadın,
Sanmayın sakın,
Herkesin bir mayası olduğunu,
Unutmayın!
Aslında hep aynıdır bu hayat!
Mutluyken cennet,
Mutsuzken cehennem!
Ah şu cenneti,
Kendi ellerimizle,
Cehenneme çevirmesek,
Nasıl olur?
Orhan veli’nin zamanında,
Hava bedavaydı,
Su bedavaydı!
Şimdi öyle mi ya?
Hepsine bir saat takıldı!
Başkalarının çayına,
Kaşık olmanın hükmü,
Şeker eriyinceye kadardır!
İşi bitince adamı,
Kenara koyuverirler,
Demedi demedi dostum!
Kime gel dediysen,
İşi çıkar!
Oysa,
Kim gel dediyse,
Koşar bizim gibiler!
Her şey gözler önünde,
Benim bir şey,
Söylememe gerek yok!
Öyle devirlere düşmüşüz ki,
Mal cimrilerin,
Kılıç korkakların,
Kalem cahillerin,
Olmuş elinde oyuncak!
Herkes atar tutar,
Şöyleyim böyleyim der!
Onların altın gibi,
Kalbi olsa kaç yazar?
Ayarı düşük olduktan sonra!
Ah şu insanlar,
Hep varmış gibi gelirler,
Hiç yokmuş gibi giderler!
Vefa onlar için,
İstanbul da bozacıdır!
Zannetme ki madah bir şeysin,
Sadece milyonlardan birisin!
Yükselirken sevenin,
Düşerken satanın,
Çok olurmuş,
Bilmiş olun!
Arkadaş için,
Kara gün dostudur deseler de,
Kulak asmayın!
Öylesi,
Milyonda bir!
Büyük olana değil,
Adam olana saygı duyulur!
Burnu büyük değil,
Gönlü büyük,
Olmalı adamın!
Önemli değil kaç dil bildiğin,
Sen gönül dilinden haber ver!
Yağmur çiçeğe,
Rakı efkara,
Sevda da yiğide yakışır!
Samanlıkta,
İğneyi bulursun da,
Bu devirde,
Adam gibi adamı,
Bulamazsın dinime imanıma!
Bulan,
Sakın bırakmasın!
Yuvasız kuş
İsmail Kızılay/Altınoluk
27.03.2018
