MERHABA DOSTLAR...
GÜZEL İNSANLAR SELAM..
BE KİRVEM
Kirvem
Ne şehir bilmişem,
Ne deniz görmüşem.
Ne de bile bile bir dişi sineğe değmişem
Bir annemi tanımış
Bir Ayşe kız için yanmış
Bir o’nu sevmişem.
Yazgım demiş,
Ne gelirse boyun eğmişem.
Be kirvem,
İsa olmuşum,
Kanı karanfil kılmışam;
Eyüp olmuşam,
Yaşımı yüreğime silmişem.
Irgat olmuş, emeği yok bilmişem.
Tırnaklarımla delmişem dağları,
Çatlatmışam kahrından Ferhat’ı.
Sevgilinin saçını çözer gibi
Yaşamak varken hayatı,
Yol etmişem bir lokma ekmek için sıratı.
Be kirvem, derler ya:
Mart, kapıdan baktırır;
Kazma kürek yaktırır.
Ne kazması küreği
Yanı karayere gelesi yoksulluk var ya.
Deve olsan yan yatırıp, ıhtırır.
Özümsen;
Sen bilir misen, mart ayı nasıldır fukaralığın?
Kırk ayağı, bir pabuca tıktırır.
Ne çuvalda un,
Ne ot ne odun,
Kabir azabının öbür adı, arka kapısı;
Adamı canından bıktırır.
Be kirvem
Gözümsen,
Bizim oralar zemheri henüz
Şehir bir gece iki gündüz
Ya nasip, demişsin
Kars’tan otobüse binmişsin
Bir uyandım ki
Bir yanda nergis
Bir yanda derya deniz
Dediler:
Mersin yolcuları insin
Yüreğim nasıl da atıyor bir bilseniz
Gül çiçek nergiz
Her renkten
Her ırktan kız ve deniz tamam da
Ben böyle cenneti niderim işsiz ve Ayşe'siz
Be kirvem
Bizim oralarda zemheri henüz
Şehir bir gece iki gündüz
Kar beş karış
Ne huzur var ne barış
Bir yanda can
Bir yanda sevdan
Katran ve kan
Yani kirvem,
Kara vurgunlara gelesi hasret!
Zalimin kırbacıysa yokluk ve devlet;
Siz gurbette sevda nedir, bilir misiniz?
De ki
Azeri’yiz, Terekeme’yiz, Kürt’üz, Türk'üz.
Nola ki
Dizlerinde derman yoksa akşam.
Nola ki
Dalında çiçek,
Memede bebek,
Yarışan bir çift kelebek değilse yaşam.
Nola ki
Araya gidiyorsa emek,
Çakmaktaşı gibi tırnak tırnak
Kayalardan kesilmişse bir lokma ekmek nolaki..
Bizim burada ağa da yok ki
Kayaların sıtırında gizli gizli ağlayım da ah edem;
Ve sonracığıma
Sabinin sübyanın yüzü suyu hürmetine
Yedi sülalesine Ana avrat düz gidem.
Bir Allaah, bir hükümet.
Birinden, ölüüm;
Birinden, zulüm.
De ki şimdi ben kime gidem
Yani kirvem,
Biz ki
Azeriyiz, Terekemeyiz
Kürt’üz. Türk’üz
Evinde yetiiim, köyünde öksüz.
Hayat dersen
Sevgilin ve sen
Kızağa koşulmuş bir çift öküz…
De ki be kirvem
Hangi taşlara vuram başımı ben nidem
Mahmut NAZİK 25 05 2011 Anamur
