Gruplarınızı Görmek İçin Üye Girişi Yapın
İSMO’NUN KENDİ İLE KONUŞMALARI
Birinci gün:
Gönül bahçesinde renk renk güller,
Gönül dalında sevda kuşları diler!
Hey koca Allahım!
El var elalem var,
Şu garip kulunun omzuna,
Bir şerçe kuşu konduruver!
İkinci gün:
Açıl susam açıl,
Gelen boru mu ülen,
Sevda kuşudur be oğlum!
Göz görmüş,
Gönül sevmiş,
Gayri bu gönül sarayı senin,
Geç otur,
En güzel yerine kurul!
Üçüncü gün,
Ne gülden rengini dilendik,
Ne kokulardan bir başka koku istedik,
Sevdik ülen sevdik!
Nasılsan?
Ne gibiysen?
Aldık,
İçimize koyduk!
Dördüncü gün:
Ey sevgili!
Senin dünyan kocaman,
Benimki,
Bir dalda,
Eh işte bir konumluk yer!
Bana bu dünyada azıcık bir yer yeter,
Denizden bir tas su alama ilen eksilmez,
Gelmişim kapına,
Kalbinde bana,
Bir avuçluk yer veriver!
Beşinci gün:
Elmayı ikiye bölmüşler,
Yarısına sen,
Yarısına ben demişler,
Çatlamış İsmo,
Arzudan ve iştahdan,
Gel iki elma bir olsun,
Usulcacık,
Çaktırmadan,
Bir yapıver!
Benimle başlayan benimle bitmez!
Her şey sana bağlı,
Seninle başlayan seninle biter!
Bizde sevda illa nihayete kadar,
Kusura bakma ey sevgili!
Bakla oda,
Nohut sofa,
Neyimize yetmez?
Yuvasız kuş
İsmail Kızılay/Altınoluk
01.12.2016
