Gruplarınızı Görmek İçin Üye Girişi Yapın
YORULDUM BE USTA
Bu yalnızlık,
Ne çok sevmiş beni be!
Köpeğim olsa,
Bu kadar sadık olmazdı,
Dinime imanıma!
Özlem,
İlacı olmayan bir hastalıkmış!
Baktırıp baktırıp da ufka,
Derinden derinden,
Of çektirirmiş adama!
Gece birden bire iner,
İsmo yalnızlığına düşer!
Hasret kokar hava,
Ah o özlemler,ah o özlemler!
Nasılda yürek burkar,
Nasılda ciğer yakar Allahıma kitabıma!
Yoruldum be usta,
Çok yoruldum,
Her gün iki kişilik düşünmekten!
Bu yalnızlık,
Daha da yorucuymuş meğer,
Bilmezmişim!
Alaturka şarkılar da,
Sen ayrılığı dinledin mi hiç?
Hepsi beni anlatıyor,
Dinime imanıma!
Seninle olmanın en güzel yanı,
Dünyaları unutmaktı be gülüm!
Şimdi sen yoksun,
Dünya beni unuttu,bende dünyamı,
Issız bir ada da,
Terk edilmiş gibiyim Allahıma kitabıma!
Karalama defteri değil bu,
Sayfaları yırtıp atamazsın!
Yanarak yazdık seninle bu anıları,
Her saniyesinde,her sayfasında,
Anılarımız var!
Aşk hikayesi bunun adı!
İkimiz de taşa vurulmuş ayak gibiyiz şimdi,
Birimizin canı yansa,
Birlikte hissederiz!
Can bu kadar yakınken,
Arada ki bu ayrılıklar da ne oluyor be usta?
Sorma bana halin nicedir diye,
Kardayım,kıştayım,
İşte o kadar!
Ne sobam var,
Ne de tüten bir bacam,
Darlardayım işte!
Yuvasız kuş
İsmail Kızılay/Altınoluk
21.01.2016
