Gruplarınızı Görmek İçin Üye Girişi Yapın
Bir ovadan tırmanırken
tozlu gölgesi yükselirdi, belli belirsiz.
Omurgasının her parçasını
doğrultmak için yaşamıştı bunca zaman.
Yüzünü güneşe çevirirdi;
onunla kaynamak isterdi.
Sonra tenime dokundu.
Dokunan her parmağı kanla dolmuştu.
Karanlığı alacalı bir ay
yükseldi göğsüne.
Tuhaf bir hüzün
ele geçirdi kalbini.
Karaltılı gölgelerde dans ettiler;
titreyen eller gibiydiler.
Kemiklerini oradan oraya
savuruyordu rüzgâr.
Sessiz kum taneleriyle
dalgalara katıldılar.
Ve yıldızlar
gözleri oldu.
Deniz tenine koşarken,
rüzgâr
elleri olmuştu.
