Gruplarınızı Görmek İçin Üye Girişi Yapın
Zamanın perdesinden süzüldü yüzün.
Yorgun bir sabahın göğsüne yaslandım.
Hatırlamak istemediklerim diz çöktü önümde,
Gurbet yağmuru gibi üşüttü beni.
Öyle ağır geldin ki omuzlarıma, taşıyamadım.
Kırma demek isterdim, kırma.
Yolum uzak, zaman benden yana değil.
Ömrümün baharını yaşadığım günler,
dün gibi eriyip gitmişken...
Kırma demek isterdim, kırma zaman.
Aşkımdan uzağım, yolum uzun, vatanımdan ayrıyım.
Topla yıldızlarını saçımdan; dayanamıyorum
Tel tel yont beni.
Uzağım, baharın dudaklarından;
Eylülün dudaklarımda gezisinden binlerce uzağım.
Sabır akşamlarının mumuyum.
Sokak lambasının ışığını söndüren benim.
Kırma zaman...
Adımlarımın sesi yetişmiyor kulaklarıma.
Kırma, yolum ondan çok uzakta.
