Gruplarınızı Görmek İçin Üye Girişi Yapın
Tepeden tırnağa aşığım.
Renkli kalemlerle yazıyorum,
Renkli kurdelelerle süslüyorum seni.
Aşkın var olduğu günden beri
Kuşlar uçmayı öğrendi öğreneli,
Hayat suyundan içtim içeli,
Ansızın bir bakışının içinde kaybolduğum günden beri.
Vardık işte varacağımız yere.
Bu Mayıs ki, daha bir yeşil ovalar.
Dağlarda kar, ovalarda sarı çiçek...
İçimde ince bir sızı;
Sevdayı bıraktım cılız bir kuşun kanadında.
Kırgınım ezelden kendime, günahlarım büyütüyor beni.
Çığlıklar koparken sokaklarda, gecenin koyusuna vurulup
Senin saramayacak kollarında üşüyorum.
Sanki çok uzak bir sonun başında kaybetmişim.
İnanmaya gücüm yok, sevmeye gücüm yok.
Görmeye gücüm yok; sırtımda dünyalar varken
Bir serçeyi uçurmaya gücüm yok.
Gözlerim dalıyor önümdeki karanlığa.
Ay ışığı susar bana, güneşim anlatmaz.
Çok uzak bir yolun sonundayım, dönmeye gücüm yok.
Sanki seninle birlikteyim,
Sanki uzansam dokunacağım… Dokunmaya gücüm yok.
En çok bugün ölmek istedim.
Konuşmak bu kadar sıradanken,
Ölümün sessizliği nasılda sıcak.
Yağmurlar kor olur, esen rüzgar ateş.
Ayakları çıplak bir çare dilenci yoldaş olur yoluma.
Bugün en çok günahlarım için ağladım.
Gözlerim dalıyor senin bıraktığın boşluğa.
En çok gözlerin doğuyor gecelerime, güneşim kayıp.
Sanki içinde bir yerdeyim,
Konuşmaya gücüm yok;
Sırtımda sokakların yalnızlığını taşırken sevmeye gücüm yok.
Derin bir yol uzar gözyaşlarımdan toprağına;
Dönüp aramaya gücüm yok.
Kırgınım ezelden kendime.
Affet… Bu gece, en çok bu gece özledim seni..
