Gruplarınızı Görmek İçin Üye Girişi Yapın
Boğazımda Düğümlenen
Gün ışığını yazdığım vakit
korkutucu sevdalar gelir aklıma
solgun gök yüzünü yazdığımda
İnsan ömrünü bir boşluk kaplar
rengi solar yaşamanın
Bir damla umut bırakır melekler evlerin kapısına
Bir tutam merhamet tütsüleyip uzatır ruhuna
Aklıma insanlığım düşer bunca yangından sonra
Diri bir yalnızlık kuşatır da yüzüm yıkanır
Değme felek... bahtım yakınır benden.
yıldızlar yanar söner üstüme titrer seherlerde
çocuk çığlığında sağır olduğumuz anlar çoğalır
uyanacak ruhum belki
yok olan insanlığımızla beraber
Zulmün yağdığı yerde yaşamak
insanlığın uykusuna inat bir direniştir elbet
Boğazımda düğümlenen acılardan bir zincir
Uzar durur paslı kalpler üstüne
İlhan Gayıran
https://antoloji.com/bogazimda-dugumlenen-siiri/
