Gruplarınızı Görmek İçin Üye Girişi Yapın
sırtını kolluyor her köşeden acı
enkaz altında umudu büyüten çocukların
kimisi tepeden tırnağa silme suskun
kimisi hiç kaale almıyor acıyı
ince çizgilerle gülümseyek ama biraz ürkek
çıkıyor gömüldüğü yerden
beton yığınlarını üzerinden silkeleyerek
burda iklim acının kendisi
şehitlerin ayında yağan kar
soğutamıyor annelerin harlı göğsünü
ve
ipini koparmış rüzgar
ah o yok mu
yıkıntının avucundan
bir babanın
baktığı yeri yakan gözleri
ve bütün bir şehri tutuşturdu
o minik kızın
babasının elinde sönen elleri
ah
derin sarsıntılar sarmalında yıkılıyor kalbim
