Gruplarınızı Görmek İçin Üye Girişi Yapın
GÜL SENİN GÜL-İ ZAR BENİM
Acıyı öğrendim acıların içinden geçerek
açık yaralarıma tuz basanlar
acılarla uyanık tuttular beni
taze acılara sararak insanlığımı
Herkesin dörtnala geçtiği bu yaşamdan
ben düşe kalka toz duman içinde geçtim
Tek başıma kaldığım gecelerde
acılar içinde doğurduğum güneşin ebesi oldum
Bazen kendimin olmayan yaşamı
bazen de kendim gibi yaşadım
aynı bedenden güç alsa da bu iki adam
aslında birbirine hiç benzemezdi.
Dudağımdan sızarken kan rengi acı
"kızılcık şerbeti " diye kandırırdım etrafı
Sırtıma binmiş gün ağırlığı
her yanım yara
gelen gün gidenden kara
ömrüm sızılıyor yaşam bahçesinde
güller onlarda
gül-i zar bende
ORHAN ERDOĞAN
