Gruplarınızı Görmek İçin Üye Girişi Yapın
ben güneşe bakındımdı yağmur yağıyor
çiçekten damlalarıyla bir ferah orman
mı demiştin en son ıslandığımızda
ellerin kuş fırtınası saçların leyli
gülüşünün kıyısında rum ateşi kor
ben güneşe bakındımdı kardeş bir yağmur
öpüyor boyuna sokağın tenhasını
perdelerde iğreti bir mutluluk
insanlar küçük ölümlerde uyuyor şimdi
uzanıp bakıyorum balkondan şöyle
savruluyor göğün kara saçları
bir şey düşüyor başıma su değil
bir yanlış çatıdan kuş yumurtası
ben güneşe bakındımdı yoksunuz
gözlerin ki uzak yasak bir ayna
dökülüyor tanrının avuçlarından
yeşil bir yağmurda ay kırıkları
ben güneşe bakındımdı neler oluyor
delinmiş olmalı göklerin dibi
yeşil gözlerin de çekip gidince
kör oldum denizsiz şehirler gibi...
.
m.binboğa
