Gecenin karasında kaçak düşlerimiz…
Kimse bilmez, dert anlamaz
Gönül bu aka da konar, karaya da
Düşmeye görsün sevda… zifiri karadır
Göz görürde, akıl almaz… düşer pusuya
Aşk bu, Pusuya yatmış… elleri açmış
Hiledir arkadaşı, köse başını tutmuş
Sevk ve haz ise sokak başını… lakin titrek
Tutku ve teslimiyet ise… dünden yenik
Her şey gibi; gecelerde uzundur
Yelkovan kovalar hala akrebi
Uykusuzluk hala esirdir güneşe
Gün gebedir hala tekamüle
Her başlangıç sona gebe
Müzice doğumlar bile bir nefeslik
Varlık yokluğun gölgesinde; aranır durur da hiçliği
Düşlerimiz
Sanki dün hiç yaşanmadı o aşk,
O acı düşmedi o yüreğe
Sorsan geceler dost,
Yanan alevleri söndürecek pınarın suyunu
Kana kana içer avuçlar…
Ne gece nede gündüz
Ne acı nede coşku
Ne siz nede dost sohbetler
Getirmez o öpüşmenin hayalini
Gözlerim şimdi ağır
Benden öte …
Sessizliğin karanlığında
Seni yaşamakta kendince…
Mehmet Aydemir 10.05.2021 saat: 16:47
