Gruplarınızı Görmek İçin Üye Girişi Yapın
Buda geçer mi dedi, yorgun bakışları?
Bitmek bilmiyordu hüznün akşamları.
Hep bir çaresizlik ile uyanırdı sabahları.
Pejmürde hâliyle şenlenirdi bitpazarı.
Hali kalmamıştı kendini anlatmaya,
Huzur vermiyordu artık darıdünya,
Ürkek bakışları ile kırılmıştı papatya,
Yorgun duyguların celladı olmuştu eşkıya...