Gruplarınızı Görmek İçin Üye Girişi Yapın
Bir İstanbul gecesi, sessiz, soğuk ve şefkatsiz,
Senden haberi mi yok, senden yoksun mu, bilinmez,
Bildiğim tek şey var; bir İstanbul gecesi yine sensizim.
Gökyüzünde yıldızların muhabbet kokan bakışları,
Bir birilerine nida ederken aşkı,
Sen söyle Hemdemim sensiz nasıl geçer bu yılın nakışı.
Söyle bana, anlat yüreğime kelamın hasını.
Ben ressam değilim, anlatamam güzelliğini.
Ben arzuhalci değilim, yazamam seni,
Kelama lüzum yok, halim anlatır seni.
Yaz bırakmışken yerini Sonbahara,
Eylül’de veda eder her yaprak dalına,
Söyler misin, hangi bahar bizi kavuşturur yarına?
Hangi şair yer verir bize mısrasında?
Hangi nakkaş işlesin bizi duvarına?
Hangi cellat af eder bizi, kavuşmadan sabaha?
Saatler gecikmiş zamanı dahi göstermiyorsa,
Söyler misin Hemdemim, nasıl geçer bu hasret serden?
Nasıl diner bu özlem yürekten?
Ne olursun söyle!
Geç kalmış günler adına,
Sen anlat sakalları şiir kokan adamına,
Bahar kokulu sokaklarda,
Yâre giden yoldan dönülür mü?
