Gruplarınızı Görmek İçin Üye Girişi Yapın
ÖĞRETMENİM
Günaydın çocuklar, dedi gülerek
Güldü yüzlerimiz, kalpler sevindi
Gür sesiyle, gönülleri delerek
Önler düğmelendi, başlar eğildi
Bahçıvandı, has bahçeye yürüyen
Gördü güller, tabak tabak açıldı
O bir devdi, gönüllerde büyüyen
Tüm çiçekler, ayağına saçıldı
Bu günkü dersimiz, vatan sevgisi
Hey dedi sevindi, duyunca güller
Başlara taç, var mı vatan gibisi?
Yok dedi şakıdı, bütün bülbüller
Vatan ana, vatan kardeş, vatan yar
Ekmeğim O, soframda aş, suyu can
Kim bunlara el uzatır göz koyar
Söker atar, barındırmaz bu vatan
Yaylamda kuzudur, dağımda ağaç,
Denizlerde balık, nehirlerde su.
Topraklarına kaç şehit verdik kaç?
Bizimdir batısı, hem de doğusu
Öğretmenim, canım benim, kaderim
Ne de güzel, anlattınız vatanı
Hem yurdumu, hem de seni severim
Duysun bunu, bütün dünya insanı.
Başöğretmen, Atatürk’tür Atatürk
Yeni nesli, bize teslim ederken
Kalmamalı, okumamış, tek bir Türk
Karar budur, köye kente giderken
Atatürk’ün, uygarlığın yolunda
Koşacağız biz hep, dünya durdukça
Kardeşlerim birbirinin kolunda
Coşacağız biz hep, dünya durdukça
İsmail Tektekin