Gruplarınızı Görmek İçin Üye Girişi Yapın
Öğretmen arkadaşlarıma bir yazımla birlikte merhabalar. İyi akşamlar.
ÇOCUK VE EĞİTİM
Zaman zaman biraz bağırsam çağırsam da, dayaksız ve korkusuz bir eğitimi savundum hep. Dayak ve korku baş düşmanıdır eğitimin. Ne yazık ki, işin kolayına kaçılıyor, hala kullanılıyorlar. Yok edemedik yüzyıllardır, şu sedir ve somyaların altındaki cinleri, hortlakları.
“Çocuğun unutamayacağı iki şey vardır: Sevgi ve dayak.”(1) Aynen katılıyorum bu söze. Çünkü, sevgi; lafı(sözü) artırır. Dayak; lafı ortadan kaldırır. Eğitimde söz önemlidir. Sürekli dayak yiyen çocuk, laftan anlamaz. Dayağı tercih eden veli, işin kolayına kaçıyor demektir. İşin kolayına kaçmak, çözümü ötelemektir. Peki, ne yapmalı? Önce şu örneği bir görelim. Bu örnek, öğretmenler için de, çok ama çok önemlidir.
Küçük prens ile tilki kırlarda karşılaşırlar. Tilki, küçük prense şöyle der: “Sadece evcilleştirdiğin birini anlayabilirsin. İnsanların hiçbir şeyi anlayacak zamanları yoktur. Her şeyi dükkanlardan satın alırlar. Dükkanlarda arkadaş satılmadığı için, hiç arkadaşları olmaz. Eğer, bir arkadaşın olsun istiyorsan beni evcilleştir.”
Küçük prens:“Seni evcilleştirmem ve arkadaş olmam için ne yapmalıyım? ”diye sorar.
Tilki: “Çok sabırlı olman gerekiyor. Önce, şöyle uzağımda, çimenlerin üzerinde otur, bekle. Ben, göz ucuyla seni izlerim. Sen, hiçbir şey söyleme. Sözcükler, yanlış anlamaya neden olabilirler. Ama, her gün biraz daha bana yaklaşabilirsin.”
Ne güzel örnek. Söz bitti değil mi? Emeğin, sabrın ve sevginin üstünde hiçbir güç var mı? Siz sabırlı olun, sevin ve emek harcayın. Bırakın çocuklar, izlesinler sizi özgürce. Bu kadar. Her gün biraz daha yaklaşacaklardır size.
Davranışlarınız çok önemlidir. Siz istediğiniz kadar,”Lafla peynir gemisi” yürütmeye çalışın. Yürümez. Kitap okumasını istiyorsanız çocuğun, oturup kitap okuyacaksınız. ‘Sigara içme’ demeniz yetmez. ‘Yalan söyleme’ demeniz de. Siz de, içmeyeceksiniz sigarayı, söylemeyeceksiniz yalanı.
Bir veli toplantısında, öğretmen arkadaşım velilere hitaben konuşma yapıyor: “Arkadaşlar, çoğunuzu tanıyorum. Ben de, bu yörenin çocuğuyum. Tarımla uğraşıyor, buğday, pancar, haşhaş ekiyorsunuz. Bir haşhaş ya da pancar tarlasına, ekimden ürün alıncaya kadar kaç defa gidiyorsunuz? (Biraz durup, veliler üzerinde göz gezdirdikten sonra) Peki, çocuğunuzu kayıt ettirdikten sonra, okula kaç defa geldiniz? ”
Güzel soru. Bu güzel sorunun cevabını okula uğramayan veliler versin. Benim diyeceğim başka. Pancar yetiştirmek için gösterdiğiniz özeni, çocuğunuzu yetiştirirken göstermiyorsunuz. İşiniz çok, zamanınız yok, belki biraz da sıkıldığınız için gitmiyorsunuz okula, öğretmene. Kendiniz için, ya da öğretmen için değil, çocuğunuz için gitmelisiniz. Sez okula ve öğretmene uğradıkça, çocuğunuz da kitaplara yanaşacaktır.
Eğitim, sabır ister. Eğitim, ne yaptığını bilmek ister. Eğitim, seviyeye inmek ister. Hepsinden önemlisi de, sevgi ve emek ister. Adam olmasını istiyorsanız çocuğunuza sevgi gösterin, ilgi gösterin. Davranışlarınızla onlara örnek olun.
1) Şu Hortumlu Dünyada Fil Yalnız Bir Hayvandır
