Gruplarınızı Görmek İçin Üye Girişi Yapın
Arap Kızı Camdan Bakmıyor!
Beldeme güz yağmurları düşüyor,
Saçaklara sığınmış ürkek kuşlar;
Çadırkentte mülteciler üşüyor.
Gözlerden süzülürken inci yaşlar,
Kezzap misali bağrımı deşiyor.
Islanmış, masum çocuklar koşuyor,
Arap kızı artık camdan bakmıyor!
Çünkü naylon bir çadırda yaşıyor,
Yüreği yaralı, sesi çıkmıyor.
Her dem vuslat ümidini taşıyor.
Beşşar şaşmış, yaraları kaşıyor,
Yanıyor canlar, evler, otobüsler;
Zulüm, ülke sınırını aşıyor.
Cevap veriyor “fırtına” obüsler,
Bizim o engin sabrımız taşıyor.
Yazık kardeş ülkeler savaşıyor,
Gizli bir el fitneyi ateşliyor;
Ortamı bulandırıp sıvışıyor.
Bir muhalif genç, baharı düşlüyor,
Tepemizde havanlar uçuşuyor…
08.10.2012 Yayladağı/Hatay
Muhittin Alaca
