Gruplarınızı Görmek İçin Üye Girişi Yapın
Sus yüreğim!
Sus seni anlayacak bir sen daha yoksa
Ve konuştukların dönüp dolaşıp seni vuracaksa, sus!
Susulması gerektiği kadar sus…
Yanlış anlaşılmaktansa anlaşılmamayı yeğle,
Bırak bilmeyenler bilmesin seni!
Suskunluğunu anlayabilenlere yan!
Susuşların ardındakileri görebilenlere yanaş!
Konuşulmayanları bilenleri sev!
Ve sırrını içinde tut yüreğim…
Zor olsa da…
Bazen sadece yaşların konuşsa da içinde tut!
Yüreğim, sızılarını akıtma…
Hani sımsıkı kilitlemiştim ya seni, unuttun mu?
O kilitlerini kırma, anahtarda arama çıkmak için
Biliyorsun ki bu diyarlarda konuşulmaz!
‘yorumsuz’ olmalısın bu diyarlarda…
Susmalısın!
‘ölü-yorum/ölüyorum’ larınla kucakladığını bilirlerse hayatı
O zaman içimdeki haykırışların da son bulur yüreğim unutma!
Şimdi istediğin kadar nara at içimde,
Zararı yok, bilen de yok!
Sen böyle olmalısın çünkü
İçten içe ağlamalı, parmaklıklar ardına çıkmamalısın
Bu sana son uyarım yüreğim…
Çünkü artık dayanmanın sonundayım.
Lütfen yapma, yapma, yapma
Etme isyan artık!
Ebediyete kadar susman gerektiğini bil ve öylece sus!
