Gruplarınızı Görmek İçin Üye Girişi Yapın
Metin Güven'i Yitirdik
24.12.1947 Bursa'da doğdu, tam adı Mehmet Metin Güven.
Şair 16. 08. 2010 Bursa'da hayata veda etti...
İlk Şiirlerinde Berşan Onursal, Yeni Ortam Gazetesindeki siyasi yazılarında Önder Adalı imzalarını kullandı. Bursa ticaret lisesi'nden sonra Ankara İktisadi ve ticari İlimler Akademisi Maliye Bölümü'nü bitirdi. Yirmi dört yıl süreyle Trabzon ve Bursa'da öğretmenlik yaptı. 12 Eylül'de 1 yıl tutuklu kaldı. 1985 yılında gizli örgüt kurduğu gerekçesiyle gözaltına alındı. İstanbul Devlet Güvenlik Mahkemesi'nde aklandı.
Yenieylem Dergisi yazı kurulu üyeliği ve Yeni Dönem Dergisi'nin yazı işleri müdürlüğünü yürüttü.
Onaltıkırkbeş Dergisinin editörü ve yayımcısıydı.
İlk şiiri 1968'de Soyut'ta yayımlandı. Şiir ve yazılarını Soyut, Yeni Dönem, Türk Solu, Dönemeç, Türkiye Yazıları, Yarın, Yazın, Gösteri, Yazko Edebiyat, Soyut, Yansıma, Yeni Düşün, Papirüs, Yeni Biçem ve Adam sanat'ta yayımladı.
Tarihsel, toplumsal ve güncel konuları yalın bir dille işlediği, bütünlüklü ve sağlam bir şiir kurgusu oluşturduğu kabul edildi.
Şiir anlayışını 'Ben şiire panik ve bilgeliğin bileşkeni olarak bakıyorum. Şiir, şairin toplumsal kargaşadan yola çıkarak biçim verdiği ve mutlaka bir ritmi olması gereken nesnedir.' şeklinde açıkladı.
YAPITLARI
Ömrüm Geçen Bir Sağnak Gibi (1981)
Güvercin Yüreğinde Gül Renkli Çocuklar (1982)
Lâl Olsun, Ölsün (1985)
Dala Yakın, Yaprağa Uzak (1990)
Yarasa Karnında Aşk (1993)
Suları Unutan Gölge (1994)
Ten Ve Gül (1995)
Yaz Biliyor Herşeyi (1995)
Aşk Bitti Akşam Sürüyor (1996)
Gece Müziği (1996)
Geriye Söz Kalır (1997)
ÖDÜLLERİ
1991 Vedat Güler Şiir Ödülü (Dala Yakın, Yaprağa Uzak kitabıyla)
YÜREĞİN YERİNDE KALSIN
Simurg, ışığını gizlemek için
Geceyle yıkanmış yangınlara koşuyor
Kandan kanatları var
İzler kayboluyor yamaçlarda
Yüreğin yerinde kalsın, gerekebilir
Ölümlerin en güzelini şairler bilir.
Metin GÜVEN
ÇÜNKÜ KÖR KULAKLARIN
Bir öykünün sularında dolaşıyorlar
Sorguluyorlar kanadı kırık güvercileri
Biricik antenleri rüzgâr ve yaşlı ağaçlar
Giyiniyorlar yağmurun rengini yangına karşı
Biliyorlar dünyada ne var ne yok
Hangi ufuk nerede açılır
Hangi şafağın önünü kimler kesmiştir
Yine de duymuyorlar beni bir türlü
Çünkü kör kulakların, gözlerin sağır.
Metin GÜVEN
DÜŞ VE GERÇEK
Uzun bir eteğin pilesine takılıyor gözlerim
Denizden çıkmış balıklara benzeyen kazağın rengine
Sarılıyoruz, ekmek ve şarap gibiyiz
Hem düş, hem gerçek olduk birbirimize.
Metin GÜVEN
SEVDİĞİM KADIN KİM
- Simyacı'ya
Sevdiğim kadın kim
Ve kim biliyor
Kalbimi delen rüzgârın rengini
Aşk nedir diye sordu deniz
- Aşk senin dalgalarının kumlara vurmasıdır
Aşk nedir diye sordu çöl
- Aşk senin kumlarının üzerinde uçuşan şahin yavrusudur
Sevdiğim kadın kim
Ve kim biliyor
Kalbimi delen rüzgârın rengini.
