Öğretmenler Mesaj Detayi Antoloji.com

Gönderen: Yusuf Değirmenci
Alan:   Grup:Öğretmenler
Tarih: 17.08.2010 11:42
Konu: KAVRULUYOR SİNEMDE BİNBİR TÜRLÜ ELEMLER

Değerli dostlar sayfa 1 sıra 15 deki şiirim değerli yorumlarınıza sunulur
ilginize teiekkür ediyor hayırlı ramazanlar huzurlu günler mutlu bir yaşam sürmenizi diliyorum

-Kavruluyor sinemde bin bir tülü elemler *

Kavruluyor sinemde, bin bir türlü elemler
Benden daha da üzgün, gerçekleri bilenler

Eyvah, bir gün daha eksildi ömür kasamdan
Eksilen hiçbir şey yok,hicranımdan,yasımdan

Şüphem yok,iman ediyoruz Tanrım adaletine
İman edip sığınmışız biz senin himmetine

Avuç açıp semaya, yalvarıyorum sana
Ya duygusuz hissiz yap,yada, yol göster bana

Neden,kuluna kötülük gelir kullarından
Biçareler umudunu çoktan kesti yarından

Haddime sual düşmez, kanaat yaratmadın mı
Kullarına birazcık insaf dağıtmadın mı

Emek bir başkasının, bir başkası kazançlı
Haklı melül ve mahzun,haksızlar daha hınçlı

Her şeyi bilensiniz neler oluyor neler
Sabrını ezilene,insafı ezene ver

Kullarına, kulların zulmetmesin yeter
Neden ter dökmeyen tok,ter döken açtan beter

Güneş yakar,iş ağır,kazanç az,böyle bitiriyorlar
Medeniyiz diyorlar, hak,hukuk,bilmiyorlar

Masumun hakkı artık, verilmeyecek midir
Çoğunluk sefalette,bu bir haklılık mıdır

Aç kalıyor çalışan,toktur nasırsız eller
Nasırlı eller yapar, yiyemezler ye derler

Şimdi daha değerli, sosyetede köpekler
Fakir ömründe bir kez,köpekler her gün et yer

Bitsin masumu ezmeyle başlayan savaş
Dinsin ağlayan gözlerden akan, kanlı yaş

Sadaka istemiyoruz, emeğe karşılık yeter
Altın kadar değerlidir, her alından akan ter

İnsan eşit doğmuşsa, eşitte yaşamalı
Emekçi,emeğinin karşılığını almalı

Böyle bir adaleti yaratacak bir önder
Ulu Tanrım, geç kalmasın, acele gönder

Yoksa madden ölenler,manen de ölecekler
İnsanlığı menfaatlere kurban mı edecekler

Çoğaldı, bir deri,bir kemik iskeletler
Zevk için köpeklere yedirilirken etler

Çoğunluğun kursağına, yılda bir kez er düşmez
Bu feryat arzı deler, fakat kimse işitmez

Bari sen duy sesimi,sen yarattın, sen acı
Böyle miydi kulların,kullarına amacı

Onlar hepsi ademle,havadan olmadı mı
Nasıl sildik dünyada, biz kardeşlik adını

Kardeş babaya hasım,babada evladına
Ne,denir ki,bu türlü insanlığın adına

Sen yarattın her kulu,kul,kuldan nefret eder
Ne zaman sıyrılacak, düşkünden bunca keder

Hepsi sana malumdur,ne lüzum anlatmaya
İnanmak istemeyenler çoğaldılar hüda’ ya

Kadirsin, bilirsin,oldu bittileri tek,tek
Tüm yaralar kanıyor, hangi sargıyla örtsek

Yıllar yılı düşünceler, durulmadı karışık
Doğmadı ufuklardan, beklenen nurlu ışık

Masumu kurtarmak mümkün değilse zulümden
Şuuru,düşünceyi, insana verdin, neden?

İdraksizce onlara, hizmet bel ki mümkündür
Ben ikbale boyun eğsem bile, düşüncem hürdür

Vurulur koluma zincir,tahammül gösteremezler
Amma düşüncemi hiçbir zaman, esir edemezler

Bu şekilde düşünürken ali’ler, veli’ler, Talat’lar
Terleri ile ürünler, emekleriyle inşaatlar

Yarışarak yükselir, yükselir bulutlara
Harcanan güçtür,akansa, terdir umutlara

Sonunda yüz kırışır,bel bükülür, ağarırı saç
Dün delikanlı bir gençti, bu günse bir yaşlı aç

Taşeronlar emek pazarına uğrayacaklar
İş var diye, güçlü kuvvetli gençler arayacaklar

İki genç bulacaklar hayatın baharında
Bir çoğu bekleyecek, amele pazarında

Herkes iş,aş, deyince, inanacak, kanacak
Dün,bu gün, yarın derken, farkına varmayacak

Böyle dönecek devran,durmayacak iş çarkı
İşçi aş mırıldanacak, patronlar ise şarkı
,,emekli emn.müd

Şair Yusuf Değirmenci