Gruplarınızı Görmek İçin Üye Girişi Yapın
Meltem Esintisi 91 Üç aylık bir ömür! ! !
Üç aylık ömrümün kaldığını bilebilseydim; düğün bayram ederdim.
Çünkü, üç ayda şu fani ve aldatıcı dünyanın kıymetsiz, lüzumsuz, adına zevk dedikleri, organları bile vücudumuzun alt taraflarında bulunan, hayvani his ve duyguların tatmininden ibaret olan basit ve seviyesiz işlerinden kendimi kurtarıp, ruhumdaki ebedi arzuların, sonsuz duyguların, sınırsız isteklerin verileceğinin vad edildiği cenneti kazanma adına, tanınmış bir fırsatı sonuna kadar değerlendirir, bana bu fırsatı tanıyan Yaratıcımın rızasını kazanmaktan başka bir şey düşünmezdim.
Niçin yaratıldığımın idraki içinde nasıl yaşamam gerekiyor ise öyle yaşardım.
Gerçi ömrümün uzun gibi görünmesinin bir yanılgıdan başka bir şey olmadığını bilmeme rağmen!
Hayalin hakikate karışmasıyla ölü olan dün, doğmamış olan yarın ile karışıp, ben dâhil insanların çoğunu, doğmayabilecek olan yarın ve yarınlar aldatıp hayatın ali gayelerine yakışmayacak ve terk edeceğimiz şeylerin arkasına takıp gerçek vazife alanlarımızdan uzaklaştırıyor.
Amma iki meçhul arasında bir mevcudu yaşamanın aldanmışlığından kurtulamıyoruz.
Emellerin sonsuzluğu, ruhun sınırsızlığı bir anı seyyaleden ibaret olan hayatı zamanın kanatlarını açarak sonsuz gibi gösteriyor.
Yıllarca yaşamamıza rağmen bir şey alamadığımız ve anlamadığımız hayatın son üç ayından ne anlaşılır ve ne alınabilir ki, ebediyet adına değerlendirilmezse!
Evet, üç aylık ömrüm kalsaydı, veya kaldığını bilseydim.
Gerçekten uzun yıllar içinde gaflet ve cehalet ile ihmal etmiş olduğum vazifelerimi ikmal, hata ve kusurlarımı tamir eder, insan onuruna yakışan UNUTULMAYACAK VE UTANILMAYACAK bir hayat yaşardım.
Ey gafil nefsim gaflet uykusundan uyan.
Sonsuz zan edip aldandığın ve güvendiğin ham hayallerle süsleyip aşık olduğun ömrünün, üç aylık değil, üç günlük değil, belki üç dakika bile kalmamış olma ihtimalini unutma.
