Gruplarınızı Görmek İçin Üye Girişi Yapın
Güz sonu
nasıl alıştın yalnızlığa
ellerin yorgun gözlerin derin
sabah güneşi güzel yüzün
lale parlaklığındaydı sözlerin
içindeki o sessizliğin
haykırırdı dört duvar çemberine
ağzında bitmeyen dualar
ne güzeldi şehir seninle
ah
her şey senin gözlerine benziyor
hiç büyümeyen çocuk güzelliği / nde
her sabah güneş doğuyor
sen uyanıyorsun
boşalan yağmur gibi
sen düşüyorsun
bir düşten diğerine
ah
bu şehre bir gelsen
bu güz sonu
bu güz sonu …
Mustafa kaya
15.11.2009 / Üsküdar
www.mustafakaya.net
