Gruplarınızı Görmek İçin Üye Girişi Yapın
Vurgun
Çiçekler boynunu bükmüş, soluk
Kuşlar kanat germiş, üzğün
Güneş,ateş topu gibi kızğın,
Yangın yerine döndü
Ekmek kavğamız..
Uğur böcekleri,göç etmiş
Arılar çıkmaz oldu kovanından.
Esen rüzğarda savrulur yapraklar.
Güz ayında,vurğun yedi yüreklerimiz.
Karadumanlar dolaşıyor dağlarda.
Teğet geçiyoruz,korku çemberinden.
Mart karı gibi, kayboldu dostlar.
Darbelerde duraksadı.!
Özğürlük yolculuklarımız.
Dakikalar gün atıyor,bu mevsimde
Kimileri kayıp,kimileri hapiste.
Yeniden doğarız biz,
Bu zor dönemlerde.
Yarının umutlarıdır.
Doğacak çocuklarımız..
1981/Ekim- Adana
Mustafa Yiğit
