Gruplarınızı Görmek İçin Üye Girişi Yapın
Sararan Gönlüm
Gündüz olamadım
Gündüze erişemedim
Belki de gündüzler, benden yüzünü dönerek
Beni geceye bırakıp
Geceyi peşime takarak
Ve geceyi üstüme örterek uzak yerlere gitmişler
Yine gece
Hep gece
Daima gece kaldım
Simsiyah ve hüzün yağmurlarıyla sağanak sağanak
Gecelere sel gibi aktım
Her yanım gecelere takıldı kör, topal bir şekilde
Kendimi beyaza boyayamadım
Lal olmuş acılar
Âmâ olmuş efkârlar gibi kapkara kaldım
Kapkara tülbent gibi ince örtüler kat kat örtüldü üstüme
Dünya, saf ve berrak bir ilkbaharı yaşıyordu
Yemyeşil duygularla sarmaş dolaş geziyordu genç, ihtiyar
Delikanlılar
Ve deli-kan'lılar
Sarı kanaryalarla yeşile boyanarak yemyeşil düşüncelerle kırlarda koşuyorlardı
Gönlüm ise sonbaharda kaldı
Gönlümün yaprakları sararmış
Dökülmüş
Dün, bugün gönlüm sararmıştı
Belki yarın da sararacaktı
Evvel zaman içinde sararan bir gönlüm vardı
Dışarıda güneş açmış, bir kız çocuğu gibi canlı ve heyecanlıydı
Ve de denizden yeni çıkan taze balıklar gibi kıpır, kıpırdı
Belki dışarıdaki güneş ele, avuca sığmıyordu
Yüreğimde kaskatı kesilmiş
Donmuş bir yalnızlık vardı
