Gruplarınızı Görmek İçin Üye Girişi Yapın
NİYE GİTTİN BENSİZ BE ABİ
Aynı ahşap kapıdan
Taş avluya girerdik
Ayrı evlerde oturur
Birlikte gibi yaşardık
Aynı sevinçleri yaşar
Aynı üzüntüleri paylaşırdık
Hangi ara
Çıktın dış kapıdan
Ayrıldın taş avludan
Bensiz be abi
Palu’nun aynı köyünde
Bilmem benden bir yıl
Birkaç ay önce
Halamın üçüncü çocuğu
Olarak doğmuşsun
Aynı beşikte uyutulmuş
Aynı ninniler ile avutulmuş
Aynı tarlanın hayvanların
Mahsulleri beslemiş bizi
Hangi ara
Büyüdü korkusuz yüreğin
Sığmaz oldu kafesine
Aldı başını gitti
Girdi halkın hizmetine
Be abi
Zorlu coğrafyada
Kesilmiş fermanı
Feodal ağaların elinde
Ailelerin kalmamış dermanı
Yazın sıcağından
Kışın ayazından
Almışız nasibimizi
Anne kucağında
Görmüşüz tarlayı, harmanı
Tüm çaba karın tokluğu
Dört mevsim çekerler yokluğu
İkinci kuşak feryat eder
İstekleri değiştirmektir
Bu gidişi yokluğu
Kurtarmak geleceği çokluğu
Dersimlidirler bizimkiler
Yüreklerinde özgürlük
Özgürlük tohumu ekili
Duramazlar boyun bükülü
Göç yaşarlar birkaç köye
Kafalarında çözüm takılı
Ne yapsalar da değişmez
Marabadırlar nihayete
Son serüvende yaşanır
Elazığ’ın merkez köyü
Hüseynik’te
Geçim zorluğu yumruk
Eksilmez etkisi yürekte
Yaşanmış hepsi birlikte
Çocukça yaşamak dururken
Şehrin yakınlığı çekmiş
Arnavut taşı döşeli
Kerpiç duvar
Yığma, kâgir evlerin
Oluşturduğu sokaklara
Oyunlara ayıracağımız zamanda
Simit, su satarken
Ayakkabı boyarken
Bulmuşuz kendimizi
Bu sokaklarda eskittik
Lastik ayakkabılarımızı
Damlarının saçaklarında
Takılı kaldı seslerimiz
Çocukluğumuzu yaşayamadık
Yoksulluk elimizden aldı
Oyuncaklar oyunlar
Gözümüzde kaldı be abi
Okulluyduk ikimizde
Sen liseli
Ben orta mektepte
Çok zaman yürürdük
Köyden şehre birlikte
Yol boyunca içimizi döker
Umut büyütürdük gelecekte
Yaşamın zorluklarını
Ayaklarımızla çiğner
Harcını oluştururduk be abi
Kavgalarımızda olurdu
Neşeli günlerimizde
Şimdi hatırladım be abi
Simit sattığımız
Günlerin birinde idi
Fırında sıramı almıştın
Dışarıda yoluna durmuş
Yakana yapışmış
Başına bela olmuştum
Seni tanıyan
Sokaktaki bakkal amca
Beni kolumdan tutup
Bir tokat atarak
Uzaklaştırmıştı oradan
“Vurma amca vurma
O benim dayımın oğlu” diye
Beni savunmaya geçmiştin
Aaah be abi! Aaah!
Hangi ara yakanı kurtardın
Belanı başından savdın
Bensiz yol aldın
Dersim Dağlarına vardın be abi
Haklar dedin halkım için
Gonca gülün derdin
Onlar için
Biri muhbir çıktı
Sizin için
Yaşamı yaşatmayı severken
Ölüm seni buldu
Senden sonra
Yoldaşın İbrahim’i be abi
Bir gece abi bir gece
Ocak ayının ayazı ile
Askerler doldu hanemize
Seni soruyorlardı bize
Diyemezdim ki
Bende bekliyorum
Söz vermiştik birbirimize
Bir sorgulama düştü o an
Tümde sana doğru yönelmiş
Seni dilenen yüreklerimize
Özgürlükleri dilediğin gibi be abi
Hani son görüşmemizde
Kavli kara etmiştik
Geldiğinde birlikte gidecektik
Gelişin böylemi olacaktı be abi
Gökyüzünden kayan yıldız gibi
Atmosferimizi yırtarcasına
Damları başımıza yıkarcasına
Düştün evimin soğuk
Beton koridoruna
Gelmiştin yatıyordun
Buz gibi yerde
Misafirimiz olmuştun
Getirdikleri gece
Sitemim de olsa
Öfkem de
Ağzımı açılıp ta
Konuşamamıştım
Seninle bir hece
Diyememiştim
Birlikte yaşadık
Birlikte ölecektik
Niye bensiz gittin be abi
Cansız bedenin ile buluşmuş
Donup kalmıştım öylece
Akmaz olmuştu artık
Kurumuş pınarından
Eseri dahi kalmamıştı
Kefenine damlayan
Gözyaşımdan
O gece ayrılmamıştım
Biran yanı başından
Kanım çekilmişti
Yaşayan canımdan
Bende almıştım
Senin aldığın yaradan
Girmişti zalim kurşun
Yan boşluğumdan
Çıkışını yapmıştı
Omuz arkasından
Donmuştu sızmıyordu
Halk için dökülen kan
Güneş’siz bir sabahtı
Günlerden yirmi dört ocaktı
Yerler karlı
Yürekler karalar bağlı
Mezar yerini seçtiler
Kara kayadan
Şehitlik dediler
Mezarlığa sonradan
Devrim tarlasına
Bir tohum daha düştü
Yeşererek boy atacak
İnancımız daha güçlü
Unutmadık unutmayacağız
Her nefeste içimizde yaşatacağız
Hedeflerine varmak için yürür olduk
Bil ki yüzdük binleri bulduk
Sen ilklerdendin
Biz sonrası olduk
Bin dokuz yüz seksende durdurulduk
Karşımızda darbecileri bulduk
Gerçekleştiremedik hedefinizdeki
Milli demokratik devrimi be abi
“Ali Haydar ölmez ağlama bacı
Milyon milyon doğar Ali Haydar’ım”
Diye adına yakılmış
Türküler okundu
Sevdana nice
Nakış dantel dokundu
Doğan çocuklara
İsmin konuldu
Unutulmadın
Unutulmayacaksın be abi
Annenin yası otuz beş yılı sürdü
Mezarının torağına taşına
Yüzlerce kez yüz sürdü
Nihayet yanında yerini buldu
Sana olan hasreti dindi be abi
Hüseyin’im kin beslerim
Senin dönemediğin o zamana
Lah net okurum
Geçen bunca ana
Şimdi dahi kızıyorum sana
Niye gittin bensiz be abi
24 OCAK 08-Mersin
Hüseyin GÖNDÜK
