Gruplarınızı Görmek İçin Üye Girişi Yapın
Bismillahirrahmanirrahim
Cenab-ı Hak (c.c) , Câsiye Suresi 26. ayetinde mealen şöyle buyuruyor:
De ki: 'Allah sizi yaşatıyor. Sonra sizi öldürecek, sonra da kendisinde şüphe olmayan Kıyamet gününde sizi bir araya getirecek, ama insanların çoğu bilmezler.'
Bismillahirrahmanirrahim
Ebu Ümame (ra) Hz. Peygamber (sav) 'in şöyle dediğini rivayet ediyor:
“Kim Allah için sever, Allah için buğzeder; Allah için verir, Allah için vermezse imanını kemale erdirmiştir.”
(Ebu Davud, Sünnet 16)
Fenalığı kendinden, iyiliği Allah'tan bil.
Bediüzzaman
Mü’minin özelliği, affedici olmaktır.
Adâvet etmek istersen, kalbindeki adâvete adâvet et, onun ref’ine çalış. Hem en ziyade sana zarar veren nefs-i emmârene ve hevâ-i nefsine adâvet et, ıslahına çalış. O muzır nefsin hatırı için mü’minlere adâvet etme. Eğer düşmanlık etmek istersen, kâfirler, zındıklar çoktur; onlara adâvet et. Evet, nasıl ki muhabbet sıfatı muhabbete lâyıktır. Öyle de, adâvet hasleti, herşeyden evvel kendisi adâvete lâyıktır.
Eğer hasmını mağlûp etmek istersen, fenalığına karşı iyilikle mukabele et. Çünkü, eğer fenalıkla mukabele edersen, husumet tezayüd eder. Zâhiren mağlûp bile olsa, kalben kin bağlar, adâveti idame eder. Eğer iyilikle mukabele etsen, nedâmet eder, sana dost olur.
(İyi ve izzetli birine iyilik edersen, onu elde edersin. Kötü birine iyilik edersen, o daha da azar)
hükmünce, mü’minin şe’ni, kerîm olmaktır. Senin ikramınla sana musahhar olur. Zâhiren leîm bile olsa, iman cihetinde kerîmdir. Evet, fena bir adama “İyisin, iyisin” desen iyileşmesi ve iyi adama “Fenasın, fenasın” desen fenalaşması çok vuku bulur. Öyle ise,
(“Boş sözlerle, çirkin davranışlarla karşılaştıkları zaman, izzet ve şereflerini muhafaza ederek oradan geçip giderler.” Furkan Sûresi, 25:72.“Eğer onları affeder, kusurlarına bakmaz ve bağışlarsanız, şüphesiz ki Allah da çok bağışlayıcı ve çok merhamet edicidir.” Teğabün Sûresi, 64:14.)
gibi desâtir-i kudsiye-i Kur’âniyeye kulak ver. Saadet ve selâmet ondadır.
Lügatçe;
Adâvet: düşmanlık-ref’: kaldırma-nefs-i emmâre: insanı daima kötülüğe, yasak zevk ve isteklere sevk eden duygu-hevâ-i nefs: nefsin gelip geçici arzu ve istekleri-tezayüd: ziyadeleşme, artma-şe’n: özellik, belirleyici nitelik-kerîm: şerefli, cömert, iyilik ve ikram sahibi-musahhar: boyun eğen, emre uyan-leîm: mayası bozuk, kötü, kınayıcı-desâtir-i kudsiye-i Kur’âniye: Kur’ân’ın kutsal prensipleri.
