Gruplarınızı Görmek İçin Üye Girişi Yapın
Ahirzaman hadiselerine işaret eden bazı hadislerin tevilleri
On Altıncı Mesele
Rivayette var ki: İsa Aleyhisselâm Deccalı öldürdüğü münasebetiyle, 'Deccalın fevkalâade büyük ve minareden daha yüksek bir azamet-i heykelde ve Hazret-i İsa Aleyhisselâm ona nisbeten çok küçük bulunduğunu' gösterir.
(Gaybı ancak Allah bilir) Bunun bir tevili şu olmak gerektir ki: İsa Aleyhisselâmı nur-u İmân ile tanıyan ve tâbi olan cemaat-i ruhâniye-i mücahidînin kemiyeti, Deccalın mektepçe ve askerce ilmî ve maddî ordularına nisbeten çok az ve küçük olmasına işaret ve kinayedir.
Lügatçe;
azamet-i heykel: cüsse itibariyle çok büyük olma-cemaat-i ruhâniye-i mücahidîn: Allah yolunda cihad eden ruhânîlerin (din adamlarının) oluşturduğu topluluk-kemiyet: sayıca çokluk-kinaye: bir anlamı üstü kapalı olarak ifade etme, Maksadı dolayısı ile anlatan söz.
(İman küfür karşılaştırması)
İmân hem nurdur, hem kuvvettir. Evet, hakiki imânı elde eden adam, kâinata meydan okuyabilir ve imânın kuvvetine göre, hâdisâtın tazyikâtından kurtulabilir. (Allah'a tevekkül ettim) der, sefine-i hayatta kemâl-i emniyetle hâdisâtın dağlarvâri dalgaları içinde seyrân eder. Bütün ağırlıklarını Kadîr-i Mutlakın yed-i kudretine emânet eder, rahatla dünyadan geçer, berzahta istirahat eder, sonra saadet-i ebediyeye girmek için Cennete uçabilir. Yoksa, tevekkül etmezse, dünyanın ağırlıkları uçmasına değil, belki esfel-i sâfilîne çeker.
Demek, İmân tevhidi, tevhid teslimi, teslim tevekkülü, tevekkül saadet-i dâreyni iktizâ eder. Fakat, yanlış anlama! Tevekkül, esbâbı bütün bütün reddetmek değildir. Belki, esbâbı dest-i kudretin perdesi bilip riâyet ederek; esbâba teşebbüs ise, bir nevi duâ-i fiilî telâkkî ederek; müsebbebâtı yalnız Cenâb-ı Haktan istemek ve neticeleri Ondan bilmek ve Ona minnettar olmaktan ibârettir.
Tevekkül eden ve etmeyenin misâlleri, şu hikâyeye benzer:
Vaktiyle iki adam, hem bellerine, hem başlarına ağır yükler yüklenip, büyük bir sefineye bir bilet alıp girdiler. Birisi, girer girmez yükünü gemiye bırakıp, üstünde oturup, nezâret eder; diğeri hem ahmak, hem mağrur olduğundan, yükünü yere bırakmıyor.
Ona denildi: 'Ağır yükünü gemiye bırakıp rahat et.'
O dedi: 'Yok, ben bırakmayacağım. Belki zâyi olur. Ben kuvvetliyim. Malımı, belimde ve başımda muhâfaza edeceğim.'
Yine ona denildi: 'Bizi ve sizi kaldıran şu emniyetli sefine-i sultaniye daha kuvvetlidir, daha ziyâde iyi muhâfaza eder. Belki başın döner, yükün ile beraber denize düşersin. Hem, gittikçe kuvvetten düşersin. Şu bükülmüş belin, şu akılsız başın, gittikçe ağırlaşan şu yüklere tâkat getiremeyecek. Kaptan dahi, eğer seni bu halde görse, ya divânedir diye seni tard edecek, ya 'Hâindir, gemimizi ittiham ediyor, bizimle istihzâ ediyor, hapis edilsin' diye emredecektir. Hem, herkese maskara olursun. Çünkü, ehl-i dikkat nazarında, zaafı gösteren tekebbürün ile, aczi gösteren gururun ile, riyâyı ve zilleti gösteren tasannuun ile, kendini halka mudhike yaptın; herkes sana gülüyor' denildikten sonra, o bîçarenin aklı başına geldi, yükünü yere koydu, üstünde oturdu. 'Oh! Allah senden râzı olsun. Zahmetten, hapisten, maskaralıktan kurtuldum' dedi.
İşte ey tevekkülsüz insan! Sen de bu adam gibi aklını başına al, tevekkül et. Tâ bütün kâinatın dilenciliğinden ve her hâdisenin karşısında titremekten ve hodfüruşluktan ve maskaralıktan ve şekâvet-i uhreviyeden ve tazyikât-ı dünyeviye hapsinden kurtulasın.
Lügatçe;
tazyikât: baskılar-sefine-i hayat: hayat gemisi-yed-i kudret: Allah’ın kudret eli-esbâb: Sebepler-dest-i kudret: Allah’ın kudret eli-duâ-i fiilî: fiilî dua, gerekli şartları ve sebepleri yerine getirme-müsebbebât: sebeplerin sonuçları-sefine-i sultaniye: Padişaha ait, devlete ait gemi-istihzâ: Alay etmek-tekebbür: büyüklenme, gururlanma-zillet: alçaklık, aşağılık-tasannu: yapmacık-mudhike: gülünç, komedi-hodfüruşluk: kendini beğendirmeye çalışmak-şekâvet-i uhreviye: âhiretteki mutsuzluk.
