Gruplarınızı Görmek İçin Üye Girişi Yapın
İnceden inceye…
Vakit barındırır özünde, acının ton rengi gerçekleri,
Sığdırır dakika ve hatta saniyelere,
Anda öyle enteresan olaylar gelişir ve depreşir ki,
O an;
Duygunun var olduğunu idrak ederiz…
Bizler inandırmak isteriz, benliğimizi gerçek bu diye,
Avuturuz algılarımızla,
İkna olmak isterken,
Büsbütün bırakırız koynuna farkındalığın…
Yaşanmışlıklar bizi terbiye etmez,
Aksine sürükler bir yorumdan diğerine,
İkna olmaktır tek ümidimiz,
Arkadaş, dost ve kardeşin ağzından çıkacak söze bakarız…
Hava karardığında,
Yalnızlık, Korku ve karabasanlar çöker üstümüze,
Dayanmak isteriz hislerimize,
Elini tutmak isteriz bir dostun,
O an;
Doğrunun koynunda ikna olmaktır tek gaye…
Oysa sorunun cevabı onda gizli,
İçimizdeki gizliden büyümeye çalışan çocukta,
Hani elini hiç tutamadığımız,
Arada bir bizi dürten ve irk diren,
Tenimizin altından bize doğruyu,
Zamana inat; …
Her daim gösteren o büyümeyen çocukta gizli…
Mehmet Aydemir 15.09.2014 saat 03:40