Gruplarınızı Görmek İçin Üye Girişi Yapın
~*^*~öLüMün KaPıSıNdA~*^*~
…
Ölümün kapısında durdum…
…
Çocuğum…
Gülüp oynuyorum umursamaz;
Bilyelerimle toplanıp dağılıyorum.
Bu köy benim… Her şey benim;
Ağaçlar, kuşlar, dereler, pınarlar…
Rengârenk çakıl taşları mücevherlerim.
Bütün insanlar dost;
İnsan kötü olabilir mi ki?
İnanmıyorum! ...
Yoldayım…
Yürüyorum…
Besmeleyi dolamışım dilime,
Başka bir âlem içindeyim;
Yanımda melekler yürüyor;
Ben yürüyorum.
Çocukça bir muradın peşindeyim.
…
Aa! İşte bir eşme
Yorgun ve susuzum
Eğilip içiyorum… Oh!
Sonra uzanıyorum çimene
Uyuyorum.
…
Uyanıyorum.
Gün battı batacak
Başucumda bir parça ekmek;
Aman Allah’ım! Başucumda ekmek! ?
Öylede açım ki.
Yumuluyorum.
…
Ölümün kapısındayım.
Gencim…
Dikiliyorum heva ve heveslerle;
Dikiliyorum bıçkın ve arsız.
Farkındayım yoksulluğumun;
Ondan kaçmak için;
Kaçıyorum.
…
Gurbetteyim.
Kutsalım yok;
Hiçbir şeye saygım yok.
İsyanlardayım…
Her şeye küskünüm...
Yok oluyor birden dünüm bu günüm
Kararıyor dünyam, bir karanlığın içine düşüyorum
Boşluktayım, hiçlikteyim
Sonra bir anaforun içinde;
Kendinden geçmiş bir biçimde;
Yoğruluyorum…
Evet çile;
Merhametin bir başka tezahürü;
Anlıyorum.
…
İstanbul’dayım…
Kurşun yağıyor akranlarımın üstüne
Fitne yağıyor kurşundan beter
Ölümün kapısında duruyorum belli
Öleceksem eğer…
Yaşayacaksam eğer…
Düşünüyorum;
Uğrunda yaşamaya
Ve ölmeye değer,
Bir sebebim olmalı diyorum.
Sebep diye seraplara sarılıyorum;
Anlık sevinmeler
Ve sonsuz yeis;
Bıktım aldanmalardan;
Bunalıyorum.
Ölümün kapısındayım;
Eşiğinde işkence yapıyor katiller;
Mahpuslara düşüyorum sonra.
Şişlerle üstüme geliyorlar;
Her şey fenaya uğruyor birden;
Bütün… izmler, bütün… cilik… cülükler…
Yanıyor bütün sahte ilahlar;
Kızıl dilini görünce cehennemin;
Yakin hâsıl oluyor birden
Âlemlerin Rabbi kalıyor bir tek;
“Hak geldi batıl zail oldu.” diyor bir ses içimden;
“ İşte buldum’’diyorum sonra ben
—İşte buldum…
Şeksiz şüphesiz,
Saf bir imanla;
İnanıyorum.
Ölümün kapısındayım.
Allahım…
Her an benimlesin, ne güzel…
Ve seni sevmek ne güzel…
Hissediyorum her zerremde aşkını;
Uğrunda yaşamak…
Uğrunda ölmek…
Fark etmiyor artık
Tek suçum seni sevmek olmalı öldürüleceksem
Tek gayem aşkın zirvesine çıkmak olmalı yaşayacaksam
Takdir senin;
Yaşıyorum.
Zirvedeyim…
Aşağılarda bana hayat yok artık, dönemem
Dönmem!
Burada, Dost Meclisinde mekân tutmalı;
Kavuşmayı beklemeliyim.
Zevklerin zirvesinde,
Bekliyorum.
Kem gözler var üstümde,
Farkındayım;
Kalplerinde kin kaynıyor fokur fokur;
Gözleri kin kusuyor…
Hissediyorum.
Kılım kıpırdamıyor yinede;
Dağ gibi duruyorum…
Bir sabah…
Geliyorlar üstüme…
Güller açıyor göğsümde birden;
Hatta dikeni batıyor birinin
Bulutlar sıyrılıyor ayın önünden
Ayda nurdan bir lafzullah görüyorum
Kanatlanıyorum sonra yeşil kuşlarla;
Meleklerle konuşuyorum;
Biri müjdeliyor beni, eğilip kulağıma;
—Şahadet bu… Diyor;
—Elhamdülillah! Diyorum.
İlahi bir name olup dönüyor sesim,
Mest ediyor beni
Yankılanıyor onsekizbin âlem;
Dinliyorum…
Evvahi*Osman ŞENER
