Gruplarınızı Görmek İçin Üye Girişi Yapın
Eskimeyen Eski İ E T T Efsanesi
Kanat sesleri duyulur İstanbul semâlarında,
Galata Kulesi ile Üsküdar arasında.
Bağırıyor avazı çıktığı kadar Hazerfan Çelebi;
'İstanbul kanatlarımın altında.'
Galip Dede varmış Yenikapı'dan, Galata'ya,
Ney üflenmiş, kûdüm vurulmuş,
Metrohana komşu olup kurulmuş,
Divâna son nokta koyulmuş,
Elli beş kapıdan,
Nice erler fethe soyunmuş.
Elli beş kapı büyür, büyür dağ - tepe, ovaca,
Bir ucu Çayırova, bir ucu Çatalca.
Ne kapı belli, ne sayıları,
Kim geçer bir günde bu kapıları?
Yağmur da yağsa, kar da,
Tüm yollar açıktır ona,
Uğrayacak beklediğin durağa,
Ya işine gidersin, ya yuvana.
Nostaljidir tramvay Tünel -Taksim arasında,
Halatlar tarih çeker tünelin nemli koridorunda.
Vapur düdüğü, martı sesleri, tünel zili,
Karışır ressamın boyasına olur İstanbul silueti,
Bak işte orada karşında,
Yer alır gönül sarayının en özel duvarında.
Lazımdır geriye dönüp bakmak iş bu kanımca!
Namazın gerisine tekbir, niyet lazım ya,
Anahtar tutan eller var, yazan - çizen kalemler,
Bindiğin İ E T T Otobüsünün ardında.
Hayat tutar eller, zaman tutar, direksiyon tutar,
Otobüs camının arkasındaki düşler sır kokar.
İlk durak 1871, son durak olsun ebet müddet,
Mekik dokusun sayısız duraklara uğraya, uğraya,
İşlensin ince dantel gibi yollar haritalar,
Ulaşsın yolcu işine evine, hasretler taşınsın,
Kentimin misafirini misafirperverce ağırlasın,
Çalışsın anahtarlar varsın yağ koksun eller,
Diliyorum sana nice sene-i devriyeler.
Bir zaman düşünelim bize gelsede masalca,
Kayışlarından çözüldü Katana cinsi atlar,
Sayısını bilir misin? Aranızda sayısız hatlar.
Atlı tramvaydan, Troleybüse, Otobüse
Zaman artık anılır oldu Metrobüsce.
Nice masal kahramanı gelip geçmiştir,
Teker, teker dönüp - konup göçmüştür,
Şair oğlun der; ' şad olun vuslâta erenler'
'Selam size olsun emek verenler.'
Sızlandın mı hey deli gönül?
Seni seviyorum İstanbul,
Kaldır başını artık durul.
Masal gerçek, İstanbul bâki,
Peki, sen sever misin beni?
Sesleniyor avazı çıktığı kadar işçi - memur İ E T T' li,
'Ben insan taşıyorum', dinle beni!
Bağırıyor avazı çıktığı kadar; ' gör beni, bakma! '
'İstanbul lastiklerimin altında.'
01. Kasım.2009
İstanbul
Abdülkadir Kalay
