Gruplarınızı Görmek İçin Üye Girişi Yapın
Deniz, Dalgalar ve Ben
Ne zaman akşamın gölgesi düşse dünyaya,
Hasret ateşi alevlenir, yükselir semaya.
Ey martılar! Konun dert dolu sılamıza,
Deniz, dalgayla ulaşır tüm kıyılara,
Özlenen, özlemlerimin avuçlarına.
Akşam olmuş, kararmış bizim âlem,
Bak, aşk aşka âşık olmuş,
Dostu elem ve kedermiş,
Demiş “ne imiş, ne imiş”.
Leyla, Mecnun’u kaç kere duymuş,
Aşk denilen demek ki buymuş.
Kıskandık dalgaların yüksekliğini,
Hırçınca bağırıp kükremesini,
Bembeyaz olup köpürmesini.
Dalgalar kırılgandır, kırılır sona gelince,
Deniz masumdur, arınırda arındırır ne temizce.
Âşıklar dosttur denize,
Sevdalar yürür üzerinde.
Koy elini yanağına ve izle,
Sen sevdalarının yolunu gözle,
Bir dalgayla gelir sevince sevgi,
Deniz! Denizce kal burada bizle.
Dur, bakayım sana sevgiliye bakar gibi,
Dur, karışayım sana küçük bir akar gibi.
Ben, ben seninle şimdi;
…İmgesizim,
….Simgesizim,
…..Kimsesizim.
Abdülkadir Kalay
