Gruplarınızı Görmek İçin Üye Girişi Yapın
Rıhtımsız Yalnız - Hattat Hâfız Osman
Sokak, sokak dolaşmadayım İstanbul’u,
Yalnızlar rıhtımına bağlasam gemimi,
Bulamadım yok böyle bir liman,
Yalan! Yalan!
Rıhtım olsa da yalnızın,
Olur, elbet anlık bir uğrak.
Yalnızın rıhtımsızlığı,
Yalnızın yalnızlığı,
Unutulmuşluğun kimsesizliği.
Kapısındayım Sünbül Sinan Camiinin,
Kapıdan maksat dış avlusunda.
Yol açılır buradan müştemilata,
Uzunca bir yol açılır sümbülistana.
Gelen geçen geçer,
Adı yoldur geçilir elbet.
Sağında solunda kabir ehli fatiha bekler,
Bir garip, bir yalnız,
O ise beni bekler,
Yarım yamalak da olsam,
Yazamasam da, okuyamasam da,
O benim yolumu gözler.
Hattatım, Hâfızım, Osman’ım!
Geldim ben buradayım,
Seni hiç unutmadım,
Ah! Birde şu komşularını tanısaydım.
Durmasın kamış kalemler gezinsin kâğıtların üstünde,
Yalansın mürekkepler ehlince.
Ziyaret eylesin ustalar, ustalarını,
Dolup taşsın bu rıhtım.
Unutulmasın!
Hattatım,
Hâfızım,
Osman’ım.
Abdülkadir Kalay
Bu şiirin hikayesi:
HATTAT HÂFIZ OSMAN EFENDİ
Osmanlı Devletinde yetişen âlim, velî ve büyük hattatlardan. 1642 (H.1052) senesinde İstanbul'da doğdu. Babası, HasekiCâmiinin müezzini Ali Efendi idi. Zamânının hat üstâdı olması sebebiyle, ilmî yönden çok hattatlığı ile meşhûr oldu. Osmanlı Devletinin en meşhûr hattâdı Şeyh Hamdullah Efendiden yüz sene sonra gelip, onun gibi yeni bir çığır açtığı için; 'Şeyh-i sânî' (İkinci şeyh) nâmıyla anıldı. 1698 (H.1110) senesinde İstanbul'da vefât edip, müdâvimi olduğu Kocamustafapaşa'daki Sünbül Efendi Dergâhı bahçesinde defnedildi.
